Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ (ը)ս•պա•սար•կու 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Գոյական

  1. սպասարկող, սպասավորություն կատարող
  2. սպասավոր
  3. (փխբ․) օժանդակ, ոչ հիմնական, օժանդակ դեր կատարող
  4. (փխբ․) կամակատար, գործակալ

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. սպասարկող, սպասարկիչ, (հզվդ․)՝ սպասատար, սպասարար
  2. տե՛ս սպասավոր
  3. տե՛ս կամակատար, գործակալ

Արտահայտություններ

խմբագրել
  1. սպասարկու բառեր, (լեզվբ․) - լեզվի այն բառերը, որոնք զուրկ լինելով ինքնուրույն բառային իմաստից, արևտահայտում են քերականական իմաստներ և գործածվում են բառերի քերականական հարաբերություններն ու իմաստներն արտահայտելու համար (օրինակ՝ կապերը, շաղկապները և այլն)

Աղբյուրներ

խմբագրել