վկվկալ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [vkvkɑl]
վանկեր՝ վ(ը)կ•վ(ը)•կալ
վկվկալ 1 խմբագրել
- Վան՝ սիրտը վկայել, նախազգալ
Արտահայտություններ խմբագրել
վկվկալ 2 խմբագրել
- Մուշ՝ վնգվնգալ, դողդողալ ◆ Մարդ ... հարի լուս կը վկվկա ցրտուց։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։