Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ տոհմիկ

վանկեր՝ տոհ•միկ

Կազմություն խմբագրել

Արմատ՝ տոհմ, վերջածանց՝ -իկ:

ազնվատոհմիկ, ազնվական տոհմից, ազնվազարմ ◆ Երիտասարդ նախարարն ու իշխանական տոհմիկ օրիորդները վիճում էին ոգու և աշխարհի, հայրենիքի ու կյանքի առեղծվածի մասին։ Դերենիկ Դեմիրճյան
(փխբ․) նուրբ, բարեձև, ազնվական ◆ Նորեն կը դիտես ձեռքը, հիանալու համար մատերուն նրբության, անոնց տոհմիկ երկարության վրա։ (Գրիգոր Զոհրապ)
ազնվացեղ, ցեղական (կենդանիների մասին) ◆ Ես տեսա մի օր սիրուն, տոհմիկ շուն։ (Շուշանիկ Կուրղինյան)
(փխբ․) ժառանգական ◆ Տոհմիկ բնազդ։
(փխբ․) (հզվդ․) ընտիր, առաջնակարգ ◆ Տոհմիկ կարասի։
(հնց․) տոհմին՝ ցեղին՝ ազգին հատուկ՝ վերաբերող, ազգային

ազնվատոհմիկ, բարետոհմիկ, ազնվազարմ, ազնվայրու, ազնվածնունդ, ազնվածին, բարետոհմ, բարեծին, բարեծնունդ, բարձրածնունդ, մեծազարմ, մեծազնյա, մեծատոհմ, մեծատոհմիկ, բարձրատոհմ, բարձրածնունդ
ազնվական, ազնվազարմ, ազնվատոհմիկ, ազնաուր (ազնավուր), պայազատ, արյունը (կարմիր) կապույտ, (հին) (բնստ․) թարխան
տե՛ս ազնվացեղ
տե՛ս ընտիր, առաջնակարգ

Բաղադրյալ բառեր
տոհմիկություն

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ знатный (ru) ‎(znatnyj), родовитый (ru) ‎(rodovityj), родовой (ru) ‎(rodovoj) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։