ցածրավայր
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [t͡sʰɑt͡sɾɑˈvɑjɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ցած•րա•վայր
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- ցածր վայր` տեղ
- (աշխգր․) ծովի մակերևույթից մինչև 200 մ բարձրության վրա գտնվող հարթություն
- (երկրբ․) ցամաքի զգալի տարածվածության հարթավայրային տեղամաս՝ տեղադրված ծովի մակերևույթից մինչև 200 մ բարձության վրա
Հոմանիշներ խմբագրել
- ցածրություն, ցածուտ
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
Հողմիկ Սարգսյան, Ռուզաննա Սարգսյան, Երկրաբանական տերմինների եռալեզու հանրագիտական բառարան, Երևան, «Զանգակ», 2014 — 672 էջ։