Հայերեն

Ածական

վանկեր՝ քա•րա•կերտ

քարից կերտված, սարքված ◆ քարակերտ արձան
քարով կերտված, կառուցված ◆ քարակերտ պատ, ամրություն
քարե շենքերով կառուցված, քարաշեն շենքեր ունեցող ◆ քարաշեն քաղաքներ
անողոք, անզգա ◆ Այդ քարակերտ սիրտը կարծես թե ներքնապես կակուղացած ու դողդղալ սկսած էր։ (Ա. Պերնետ) (փխբ․)

քարաշեն, քարակուռ, քարակոփ, վիմակերտ, վիմաշեն, վիմակուռ, վիմակոփ, քարակտուր (հնց․), քարակճրի (բրբ․)

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ stone ռուսերեն՝ каменный (ru) ‎(kamennyj), построенный из камня (ru) ‎(postrojennyj iz kamnja) հունարեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։