քարանձավ
Հայերեն
Գոյական
- ՄՀԱ՝ [kʰɑɾɑnˈd͡zɑv]
վանկեր՝ քա•րան•ձավ
Ստուգաբանություն խմբագրել
ժայռի մեջ գտնվող անձավ, քարայր
- (երկրբ․) խոռոչ երկրակեղևի վերին ապարազանգվածներում, որը բացվում է Երկրի մակերևույթին մոտիկ մեկ կամ մի քանի անցքերով
- (ջրբերկ․) հեշտ քայքայվող ապարներում բնական ճանապարհով առաջացած լայնածավալ դատարկություն, որը կարող է մասամբ լցված լինել ջրով և պատվել մկահոսման ձևերով
Հոմանիշներ խմբագրել
տե՛ս քարայր
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Հողմիկ Սարգսյան, Ռուզաննա Սարգսյան, Երկրաբանական տերմինների եռալեզու հանրագիտական բառարան, Երևան, «Զանգակ», 2014 — 672 էջ։
- Ավետիսյան Վ․Ա․ և ուրիշներ, Ջրաերկրաբանական և ինժեներաերկրաբանական ռուս-հայերեն բացատրական բառարան (Գիտություն), Երևան, 1995 — 351 էջ։