քարիբդ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [kʰɑˈɾibd]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ քա•րիբդ 

Ստուգաբանություն

< харибда < հուն. համանուն հատուկ անունից. հին հունական դիցաբանության մեջ՝ երկու հրեշներ, որոնք ապրում էին ափամերձ ժայռերի վրա ծովնեղուցի երկու կողմերում և կլանում ծովանավորդներին

Գոյական

1. վտանգավոր հորձանուտ Սիցիլիայի կողմը, Մեսինայի նեղուցում, որ հնում շատ երկյուղալի էին համարում նավագնացության համար
2. (փխբ․) հորձանք, հորձանապտույտ, ջրապտույտ

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։