քարոզ

Հայերեն

«քարոզ» ժեստը հայերեն ժեստերի լեզվով

• ՄՀԱ՝ [kʰɑˈɾɔz]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ քարոզ

վանկեր՝ քա•րոզ 

Ստուգաբանություն

Փոխառություն՝ ասորերեն kārōzā:

Գոյական

1. Հին Հունաստանում, պաշտոնյա, որ ժողովրդին ատյանի էր հրավիրում, հետևում էր կարգ ու կանոնին, միջնորդի դեր էր կատարում ժողովրդի ու թագավորի միջև, ուղեկցում դեսպաններին և զոհաբերությունների ժամանակ հանդես գալիս որպես քուրմ (պատմ․)
2. քահանայի կամ բարձրաստիճան հոգևորականի բեմասացությունը եկեղեցում (եկեղ․)
3. խրատ, պատվեր, խրատաբանություն (փխբ․)
4. մունետիկ (պատմ․)
5. մունետիկի կողմից հրապարակված հրաման կամ հայտարարություն (պատմ․)
6. կրոնադավանաբանական կամ կրոնաբարոյական թեմաներով ելույթ` կրոնական պատկերացումների պրոպագանդայի նպատակով (կրոն․)
7. հռետորական արձակի ժանր, էթիկական պահանջներ պարունակող դիդակտիկական ստեղծագործություն՝ սովորաբար կրոնական երանգավորումով, որն ունկնդրին ստիպում է իր պահանջներն ընկալել զգացմանքերով
8. (նորբ․) խրատաբանություն

Հոմանիշներ

1. քարոզչություն, քարոզություն (հզվդ․), բեմբասացություն
2. տե՛ս խրատ

Արտահայտություններ

1. քարոզ անել, խոսել
   1. քարոզել
   2. ճառ ասել
2. քարոզ կարդալ
   1. նույնն է՝ քարոզ ասել
   2. երկար ու անհամ խոսել, շատախոսել, շաղակրատել
   3. խրատաբանել, երկար ու ձանձրալի խրատներ կարդալ
3. քարոզ տալ
   1. քարոզ ասել
   2. շատախոսել, շաղակրատել

Ի արտաքին հոլովում
	Եզակի թիվ	Հոգնակի թիվ
Ուղղ.	քարոզ(ը)	քարոզներ(ը)
Սեռ.	քարոզի	քարոզների
Տր.	քարոզի(ն)	քարոզների(ն)
Հայց.	քարոզ(ը)	քարոզներ(ը)
Բաց.	քարոզից	քարոզներից
Գործ.	քարոզով	քարոզներով
Ներգ.	քարոզում	քարոզներում

Թարգմանություններ
ռուսերեն՝ проповедь (ru) ‎(propovedʹ), наставление (ru) ‎(nastavlenije), нравоучение (ru) ‎(nravoučenije) անգլերեն՝ sermon, exhortation, homily գերմաներեն՝ դանիերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Յու․ Ա․ Բախնիկին, Մ․ Ս․ Բելենկի, Ա․ Վ․ Բելով և ուրիշ․։ Մ․ Պ․ Նովիկովի խմբ․, Աթեիստի գրպանի բառարան («Հայաստան» հրատարակչություն), Երևան, 1983 — 308 էջ։
• Մելս Սանթոյան, Արեն Սանթոյան, Գրականագիտական բառարան, Երևան, «Վան արյան», 2006 — 209 էջ։
• Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։