Հայերեն դարձվածք

  1. Աստծո ապավինել(ճանապարհ ընկնելուց, մի գործ ձեռնամուխ լինելուց առաջ)։ ◆ Ի՜նչ պետք է անեմ; Աստծու անունը տվի, եզն առաջս արի քշեցի։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Տղեն առավ քաոսուն ղաթրի բեռ շիմշատի փետ, բարցեց, Ասսու անընը տվեց, ընկավ ճեմփա։ ◆ Ասսուն կուտա ու գըյնի ճամփա, կէրթա

Աղբյուրներ

խմբագրել
  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։