Հայերեն դարձվածք

  1. ճակատագրով սահմանվածի կամ սահմանվելիքի հետ հաշտի (անձամբ այլևս ոչինչ չանել) ◆ Վերջապես նա վճռել էր, որ աղջկա ընտրությունը ոչ թե կատարի ինքը, այլ թողնի աստծու կամքին։ (Մկրտիչ Արմեն) ◆ Վասպուրականի տիկնոջ հետ եղած իշխաններն ու նահապետները, առանց խորհրդի, առանց նախամտության, հաձնեցին իրանց միայն Աստծո կամքին։ (Րաֆֆի) ◆ Արդարացնել ձեռնարկը [«ձեռնարկած քայլը»] և հանձներ Աստուծո նկատառումին ընդարձակ զոհողությո՛ւնը, որդուն կ՚ենթարկվեր պատիվը ընտանիքին։ Հակոբ Օշական

Աղբյուրներ

խմբագրել
  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։