Հայերեն դարձվածք

  1. (ժղ․) (անեծք է երբեմն կատակ) ◆ Ա՜յ, Աստուձ ու յիրկի՛նք խռով կենա գլխիտ։ ◆ Ա՛յ, խռով կենա գլխիդ երկինքն էլ ու գետինքն էլ, հլա ես եմ իմը ինձ հասցրիք։ Մաթևոս Դարբինյան ◆ Աստված ձեր գլխին խռով չկենա, էսօր դուք հոգիս հանեցիք, իմը ինձ հասցրիք։ (Խաչատուր Աբովյան)

Աղբյուրներ

խմբագրել
  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։