(հեգն․) օժտված է, շնորքով է այս կամ այն բանն անելում ◆ Իրավապահ մարմիններին էլ Աստված տվել է՝ չի խնայել․ ոչ թե առաջվա պես ուժերի նկատելի խնայողությամբ են մոտենում․․․այլ արդեն ձեռքները ծալել [են]։ «Հայք»◆ Հարութն էլ, հո գիտես՝ աստված տվել է, չի խնայլ, էնքան այլանդակ է։ (Խաժակ Գյուլնազարյան)
(հեգն․) մի բան առատորեն կա կամ ունի ◆ Մի երկու օրից հետո տեսնեմ պարտքատերերիս տոմսակներին ու պարտաթղթերս (որ Աստված տվել է, չի խնայել) կարկուտի նման գլխիս թափեցին։ Հովհաննես Թումանյան◆ -Անտառամեջին իմ գյուղը լինե՜ր․․․ Նրանց մեղվանոցը․․․Աստված տվել է ու չի խնայել։ (Հրանտ Մաթևոսյան)
