Ժողովրդաիշխանություն

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [ʒɔʁɔvɾdɑiʃχɑnutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ժո•ղո•վ(ը)ր•դա•վա•րութ•յուն 

Գոյական

1. պետական իշխանության կազմակերպման սկզբունք, այն նշանակում է, որ իշխանության կրողը և միակ աղբյուրը ժողովուրդն է, իրեն պատկանող իշխանությունը ժողովուրդն իրականացնում է ազատ ընտրությունների, հանրաքվեների, ինչպես նան պետական ու տեղական ինքնակառավարման մարմինների ու պաշտոնատար անձանց միջոցով (ժողովրդաիշխանության իրականացման անմիջական, ներկայացուցչական ու միջնորդավորված ձներ)
2. պետական իշխանության կազմակերպման սկզբմունք։

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր
* Ռ․ Ա․ Վարդանյան, Պատմական իրադարձությունների տերմինների համառոտ բառարան, Վանաձոր, 2007 — 113 էջ։

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

հունարեն՝ demos

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Ռ․Ա․ Վարդանյան, Պատմական տերմինների համառոտ բառարան, Երևան, 2003 — 80 էջ։