Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ սեւեռել

վանկեր՝ սե•վե•ռել

Կազմություն

Արմատ՝ սևեռ, վերջածանց՝ -ել:

ուշադրությունը՝ միտքը որևէ բանի վրա կենտրոնացնել, միտքը՝ ուշադրությունը բևեռել մի բանի վրա ◆ Անոր (վարժարանին) վրա է պետք սևեռել մեր ուշադրությունը: «Երևանյան օրեր»
հայացքը՝ ակնարկն ուղղել մի բանի, աչքերը հառել մի բանի ◆ Մոտենում է նա ժայռին սեպացած, ներքը սևեռում հայացքն անվեհեր: Հովհաննես Թումանյան
մխել, մխրճել, շեշտակիորեն հարվածելով խրել՝ վարսել ◆ Հաղթ ցուլերու պարանոցին իրենց սուրերը թող սևեռեն: (Դանիել Վարուժան)
հաստատուն կերպով ամրակայել, ամրապնդել ◆ Պետք է սակայն սևեռել այդ ճշմարտությունները և հանել լույսին: (Գ. Գյուլյան)
գամել, գամով ամրացնել, մեխել