տառ գո

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɔɾvɑ bɑr/hunisi 4, 2015 tʰ.]
տառ

Դասական ուղղագրութեամբ՝ տառ

վանկեր՝ տառ 

Գոյական

  1. տվյալ լեզվի այբուբենի նշաններից յուրաքանչյուրը, որը համապատասխանում է որոշ հնչյունի, յուրաքանչյուր առանձին հնչյունի պայմանական նշանը՝ պատկերը, գիր ◆ Իսկ իմ գործը կլինի,- ավելացրեց Մեսրոպը,- վերաստեղծել հայոց մոռացված տառերը: (Րաֆֆի)
  2. տպարաններում՝ արճիճից ձուլված գիր, որով շարվածք են անում ◆ Բացի հոգևոր դպրոցից, Բաղդասար միտրոպոլիտը հիմնեց Շուշիի բերդում տպարան, որի մամուլները և տառերը գնեց նա Ղարաբաղում այն ժամանակ գտնված գերմանացի միսիոներներից: (Րաֆֆի)
  3. նշանագիր ◆ «Զաքարիա» բառը սեպաձև տառերով է գրված: (Րաֆֆի)
  4. որևէ բանի արտաքին՝ նեղ ձևական կողմը ի հակադրություն իմաստին՝ բովանդակությանը (փխբ․) ◆ (Զինվորիկնների) ներկայությունը ոստիկաններին ստիպում էր ավելի հարգել օրենքի տառը: (Ակսել Բակունց)

Հոմանիշներ

  1. գիր, նշանագիր, գրանշան, տառանշան, (հզվդ․) նշանախեց, գրախեց, հեգենա (հնց․)
  2. տե՛ս տպատառ

Արտահայտություններ

  1. տառ առ տառ
    1. ճշգրիտ համապատասխանություն ունեցող, ճշգրտորեն համապատասխանող, բացարձակ համապատասխանությամբ
    2. ամեն մի տառն առանձին, յուրաքանչյուր տառն առանձին

շարունակել․․․