գնդակ գոյ

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɔɾvɑ bɑr/hunisi 6, 2015 tʰ.]

վանկեր՝ գ(ը)ն•դակ 

Ստուգաբանություն

Իրանական փոխառություն. հմմտ. միջին պարսկերեն *gundak:

Գոյական

  1. փոքր գունդ ◆ Մյուս սենյակից լսվում էր բիլիարդի գնդակների չխկչկոցը։ (Շիրվանզադե)
  2. առհասարակ գնդի ձև ունեցող իր ◆ Զրույցը թեթև էր և սահում էր, ինչպես ձյունի գնդակը սառույցի վրա։ (Ակսել Բակունց)
  3. բրդի թելից՝ կաշվից՝ ռետինից պատրաստված գնդաձև խաղալիք, խաղագնդակ
  4. արճիճե փոքրիկ գլանաձև ձուլվածք, որը մտցվում է գնդացիրի կամ ձեռքի հրազենի փամփուշտի մեջ՝ թշնամուն հարվածելու համար ◆ Հրանոթի վահանին գնդացիրների գնդակներն այնպես էին կտկտացնոմ, կարծես թիթեղյա տանիքի վրա կարկուտ տեղալիս լինել: (Վախթանգ Անանյան)
  5. տես՝ արկ
  6. թռչկոտող՝ ոստոստող՝ անընդհատ շարճման մեջ եղող մարդ՝ երեխա (փխբ․)

Հոմանիշներ

  1. խաղագնդակ
  2. փամփուշտ, արճիճ (փխբ․), գյուլա (բրբ․)

Արտահայտություններ

  1. գնդակ արձակել - կրակել
  2. գնդակ ուտել - գնդակով վիրավորվել, գնդակի հարված ստանալ
  3. գնդակի պես՝ նման թռչել - շատ արագ՝ սրարշավ գնալ

շարունակել․․․