լռել բայ

Հայերեն

Բայ

Որմնանկար. Սուրբ Աննա, Վարշավայի ազգային թանգարան

վանկեր՝ լ(ը)•ռել 

  1. ոչինչ չասել, չխոսել, ձայն չհանել ◆ Խոսի´ր ինչու՞ ես լռում:
  2. խոսելը, երգելը, նվագելը, զվարճությունները և այլնը դադարեցնել, դադարել խոսելուց ◆ Ներս մտնողին, տեսնելով նա իսկույն լռեց:
  3. ձայն չարձակել, չհանել ◆ Հոսանքն անջատվեց ու մեքենան լռեց:
  4. լռություն պահապենլ, աղմուկ, ժխոր չբարձրացնել ◆ Ժողովականները չէին լռում և անընդահատ աղմկում էին:
  5. լռությամբ լսել, տեսնել մի բան, չխոսել, չբողոքել մի բանի դեմ, վերաբերմունք ցույց չտալ ◆ Տեսնում ես այդ անարդարությունները և լռում: (փխբ․)
  6. չպատասխանել, պատասխան չտալ ◆ Ձա՜յն տուր, ո՜վ ծավակ, ինչու՜ լռում ես (Րաֆֆի)
  7. լռությամն, անմռունչ տանել, հանդուրժել մի բան, չընդդիմանալ, չդիմադրել ◆ Հիմի է՞լ լռենք, եղբայ´րք, հիմի է՞լ, երբ մեր թշնամին իր սուրն է դրել... մեր կրծքին: Ռափայել Պատկանյան
  8. բանելուց, գործելուց, կրակելուց և այլն դադարել, չգորել, չկրակել ◆ Գնդացիրը լռեց: (փխբ․)
  9. լռությունը չխախտել, չխանգարել ◆ Ամեն ինչ լռել էր գիշերային անդորրի այդ պահին:
  10. չդրսևորվել, չարտահայտվել (զգացմունքների, ապրումների մասին) ◆ Իսկ ոխը, ոխը լռում է հոգում: (փխբ․)

շարունակել․․․