տալ բայ

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɔɾvɑ bɑr/mɑjisi 16, 2015 tʰ.]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ տալ 

Ստուգաբանություն

Բնիկ հնդեվրոպական՝ *de-`, *dō-, *d- «տալ» արմատից. հմմտ. հին հնդկերեն dā, dámi, հունարեն δίδωμι «տալիս եմ», լատիներեն dare, հին պրուսերեն dāt «տալ»:

Բայ

  1. մի բան մեկին հանձնել, իր մոտ գտնված՝ եղած իր ունեցած որևէ բանը մեկին փոխանցել՝ հանձնել ◆ Գիրքը տվի քեզ:
  2. մեկին թողնել՝ հանձնել, մեկի ձեռքը գցել՝ մատնել ◆ Հայոց աշխարհը չենք տա բռնավորին: Դերենիկ Դեմիրճյան
  3. տրամադրել, մեկի՝ մի բանի տրամադրության տակ դնել ◆ Իմ քաջերից կտամ քեզ մի գունդ: (Մուրացան)
  4. հայտնել, իրազեկ դարձնել ◆ Լուր՝ տեղեկություն տալ:
  5. խնդիր լուծելիս՝ առաջարկել մի քանակ՝ մեծություն՝ տվյալ, որի հիման վրա գործողությունը պետք է կատարվի:
  6. վճարել ◆ Տասը ճագար էլ սանձի ճամար կտամ (Ղազարոս Աղայան)
  7. նվիրել, ընծայել, պարգևել ◆ Բոլորը տամ ու նվերեմ, ինձ ո՛չ մի հուր թող չմնա: Եղիշե Չարենց
  8. շնորհել, արժանացնել, պարգևատրել ◆ Կոչում՝ շքանշան՝ պատվոգիր տալ:
  9. մուծել ◆ Անդամավճարը՝ լույսի վարձը՝ հարկը տալ:
  10. հանձնարարել, պատվիրել ◆ Առաջադրանք՝ հանձնարարություն տալ:
  11. սահմանել, նախանշել, նախատեսել ◆ Նոր պլան և նորմաներ են տվել:
  12. օժտել մի բանով, տեսք՝ ձև՝ հատկություն՝ իմաստ հաղորդել ◆ Լորագետը... ձորին շողք ու շուք է տալիս, ջրաղացին երգ ու կորով: Համո Սահյան
  13. արվածել, զարկել, խփել (ձեռքով՝ զենքով և այլնով) (ժղ․) ◆ Էնպես կտամ, որ մորդ հարսանիքը միտդ կգա:

շարունակել․․․