Կաղապար:Օրվա բառ/Մարտի 12, 2016 թ.

պարծենկոտ ած

Հայերեն

վանկեր՝ պար•ծեն•կոտ 

Ածական

1. չափից դուրս պարծեցող, ինքնաբավական, ինքն իրենով չափազանց գոհ ◆ -Հե՜յ, կանչեց, գոռոզ, պարծենկո՛տ Կաղնի, Դե լավ ճանաչիր ինձ ու քեզ հիմի: Հովհաննես Թումանյան
2. ինքն իրեն գովող, ինքնագով
3. գոռոզամիտ, գոռոզ
4. մեծախոս, մեծ-մեծ խոսող
5. պարծենկոտություն արտահայտող՝ պարունակող

Գոյական

1. պարծեցող, հպարտացող, իր գլուխը գովող անձ ◆ Նստած է Համոն այն հայհոյասեր լինինականցին, այն պարծենկոտը, որ չի հավանում ոչ ոքի՝ բացի սեփական անձից: Եղիշե Չարենց

Մակբայ

1. պարծենկոտությամբ, պարծենալով, պարծենկոտ կերպով ◆ Եվ պարծենկոտ կպատմի, թե ինչպես... Մրոցը մի զինվոր էլ չի տվել: (Ակսել Բակունց)

Հոմանիշներ

1. ինքնքգոհ, անձնագոհ, ինքնքբավական, ինքնապանծ, ինքնապարծ, ինքնահաճ, ինքնահաճո, լակաշբերան, լոբպազ (գվռ․), մեծապանծ, մեծապարծ, սնապարծ, պարծուկ (հզվդ․)
2. ինքնագով, անձնագոհ, գովգովիկ, կոկոզավիզ (հնց․), (գվռ․)՝ գովվտան, գովան, լողվա, շփացուկ, ճըռթ
3. մեծախոս, մեծաբան, հոխորտաբան, հոխորտախոս, ֆանֆարոն (գրք․), (հնց․)՝ կոկոզաբան, պայլանկ, վռան
4. տե՛ս գոռոզ, գոռոզամիտ

շարունակել․․․