նհախ

Հայերեն

վանկեր՝ ն(ը)•հախ 

  1. սուտ ◆ Խաթուն նըհախ տեղան կինի: ՆԼՂԺբ ◆ Օղորմածիկ հայրս կասեր, որդի, եթե կուզես նհախ շառից ազատ մնալ, ում որ պատահես՝ բարի լույսից բացի շատ բան չխոսես: (Խաթաբալա)
  2. անիրավ, անարդար ◆ Վայ հախին, վայ նհախին: (Ձեռագիր) ◆ Ջհուտն էլ իր ղաղապին, նըհախ մարդու տեղն էդ ա: (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
  3. իզուր, անտեղի ◆ Թող մեր շունչն նհախ դուս չգա, փչանա: (Խաչատուր Աբովյան) ◆ Ասեցի,- Քիրվա ջան, շնորհակալ եմ ... թա մոտիկ ա տեղը - կըկամ, թա վեր հեռու յա,- նհախ տեղն ես նեղութին քաշել: Համո Սահյան
  4. հենց այնպես, հոր խերի ◆ - Ես էլ որ սուս եմ կենում, դուք էլ ջլիս գլխիս եք նստում, նհախ չէի ձեր գեղի հոգսն էլ քաշում, յասավուլին էլ ուտացնում ու խմացնում: (Պերճ Պռոշյան)

Արտահայտություններ

  1. հախը նհախին չտալ - -իրավունքը անիրավին չտալ, արդարադատ լինել ◆ - Դու ազատ ես, ափու ջան,- կրկնեց Սմբատը Խեչանին,- աստված հախը նհախին չտվեց, մի նոր քննիչ ա եկել, նա քեզ ազատեց: (Պերճ Պռոշյան)
  2. նհախ տեղը, նհախ տիղը - իզուր, առանց որևէ պատճառի, անարդար կերպով ◆ -Ա՜յ ջանըմ, ինձ ինչի՞ ես մեջ բերում նհախ տեղը: (Պերճ Պռոշյան) ◆ Ո՞վ ասավ թե նհախ տիղ յարիդ մեչըն յար անին: (Սայաթ-Նովա)

շարունակել․․․