անշարժություն գո

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ անշարժութիւն

վանկեր՝ ան•շար•ժութ•յուն

Կազմություն

Նախածանց՝ ան-, արմատ՝ շարժ, վերջածանց՝ -ություն:

անշարժ լինելը, հաստատունություն, անփոփոխություն ◆ Ժայռերը… մնացել էին իրենց դարավոր անշարժությամբ: Դերենիկ Դեմիրճյան
միշտ միևնույն տեղում ապրելը, չտեղափոխվելը, մշտակեցություն ◆ Իբրև նյութական ապացույց այստեղ ապրողների անշարժության, ահա այն կացարանները, որ դուք տեսել եք: (Մուրացան)
(փխբ․) շարժուն՝ գործունյա չլինելը ◆ Այդ եռանդուն, այդ գործունյա երիտասարդի մեջ կենդանի նախատինք էր տեսնում իր անշարժության, իր անպետքության համար: (Նար-Դոս)
նույն վիճակում մնալը, անփոփոխություն, չառաջադիմելը, չզարգանալը ◆ Մի ժողովուրդ, որի զավակներն սկզբից իսկ օտար լեզվով են ուսանում, դատապարտված է երկարատև անշարժության և հետամնացության: (Վահան Տերյան)