առաստաղ

Հայերեն

առաստաղ

Դասական ուղղագրութեամբ՝ առաստաղ

վանկեր՝ ա•ռաս•տաղ 

Ստուգաբանություն

Կազմված է առ- նախածանցով՝ բնիկ հնդեվրոպական ծագման (ա)ստաղ <stl-no- ձևից՝ stel «փռել» արմատից։ Համեմատել հին սլավոներեն stelja՝ «ծածկ, տանիք»։

Աճառյանը բխեցնում է stel-՝ «դնել, կանգնեցնել» արմատից։ Համեմատել հին հնդկերեն sthala-m` «բաձունք, ցամաք», հին իսլանդերեն stallr՝ «նեցուկ, պատվանդան, սեղան», այլև հայերեն ստեղծանել, ստեղն բառերի հետ։

Գոյական

  1. շինության ծածկի ներսի մասը, սովորաբար հարթ և տախտակամած, առիք, օճորք, ձեղուն ◆ Նախասենյակը լուսավորված էր առաստաղից կախված լապտերով: (Նար-Դոս)
  2. (փխբ․) (նորբ․) առավելագույն բարձրությունը՝ աստիճանը
  3. (փխբ․) երկինք
  4. քիմք
  5. (փխբ․) որևէ տեղի՝ ոլորտի և այլն վերին շերտը՝ ծածկույթը
  6. թռչող սարքերի սահմանային բարձրությունը
Հոմանիշներ
  1. առիք, ձեղուն, օճորք, աճառ (հնց․)
Արտահայտություններ

շարունակել․․․