Կլիո
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kliˈɔ]
վանկեր՝ Կ(ը)•լի•ո
Ստուգաբանություն
խմբագրել< Клио < հուն․ Kleiō
Գոյական
- (դիցբ․) հունական դիցաբանության մեջ՝ ինը մուսաներից մեկը՝ պատմության հովանավորը
- (դիցբ․) հունական անուն, հայկական անուն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Աշոտ Հայրապետյան, Օտար բառերի բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «հեղինակային հրատարակություն», 2011 — 643 էջ։
- Սերգեյ Իշխանյան, Հունական դիցաբանության տեղեկատու բառարան (Վան Արյան), Երևան, 2006 — 392 էջ։