Ձ
Հայերեն
Տառ
խմբագրելՁ, ձ (ձա)
- հայերեն այբուբենի 17-րդ տառը, անունը ձա
- (լեզվբ․) առաջնալեզվային բարդ կիսաշփական բաղաձայն հնչյուն ◆ Դասագիրք
- թվական արժեքը՝ ութսուն և ութսուներորդ
- կողքին միջակետով (Ձ.) նշանակում ձեռագիրը, ՁՁ-ձեռագրեր
- (եկեղ․) (երժշտ․) Շարականների ձայնը (եղանակը) որոշող նշում ◆ ԲՁ-երկրորդ ձայն։
Տեխնիկական տվյալներ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։