Մհեր
Հայերեն
Արտասանություն
ՄՀԱ: [mher]
վանկեր՝ Մը-հեր
Հատուկ անուն
- Մհեր, հայկական տղամարդու տարածված անուն է։ Առաջացել է հին հայկական դիցաբանության երկնային լույսի և արդարության Միհր աստծու անունից, որը փոխառյալ է հնդկական և պարսկական Միթրա աստծուց։ Տարածվել է հայերի մեջ մեծ մասամբ Սասունցի Դավիթ» էպոսի միջոցով։ Անվան գրավոր հիշատակությունները 12-րդ դարից շուտ չեն։ Նույն ծագումն ունեն հայկական և օտար անձնանուններ՝ Միհրան, Միհրդատ, Միհրներսեհ, Մեհրուժան և այլն։ Այժմ տարածված անուն է։ Կա նաև Մհերյան ազգանուն։
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։