Հայերեն

վանկեր՝ Յու•պի•տեր 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

‹Юпитер ‹ լատ․ Jupiter

Գոյական

  1. (տեխ․) էլեկտրական լուսավորություն հզոր սարք
  2. (դիցբ․) հին հունական դիցաբանության մեջ՝ երկնքի գերագույն աստվածը, նույնը ինչ հին հունական դիցաբանության մեջ՝ Զևսը
  3. (աստղգ․) Արևից տարածությամբ հինգերորդ, Արեգնականյին համակարգի ամենամեծ մոլորակը, Լուսնթագ
  4. (ռազմ․) իսպանական 6.35մմ և 7.65մմ տրամաչափի ինքնաձիգ ատրճանակ
  5. (ռազմ․) բելգիական 7-լիցքանի բելդոկ

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Աշոտ Հայրապետյան, Օտար բառերի բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «հեղինակային հրատարակություն», 2011 — 643 էջ։