ադամանդ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑdɑˈmɑnd]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ա•դա•մանդ
Ստուգաբանություն խմբագրել
Փոխառություն է հունարեն άδάμας (άδάμαντος) բառից։ {{-hy-գո-}
- (հնք․) (նորբ․) կարծր, թափանցիկ ու փայլուն քար, տաշած և մշակված ալմաստ, գոհար, բաղկացած է բյուրեղացած զուտ բնածուխից ◆ Լուսափայլ աստղիկ կուզեի դառնալ… Ինչպես ադամանդ շողշողալ, ցոլալ, Ո՛վ իմ թագուհի, քո բաց ճակատին։ Հովհաննես Հովհաննիսյան
- (փխբ․) շողշողուն՝ փայլուն առարկա
- (փխբ․) (բնստ․) ցորենի հատիկ
Հոմանիշներ խմբագրել
- ալմաստ, ակ, ակնաքար, շողակ(ն), գոհար, վարդենիկ, քար (խսկց․), ալմաս (բրբ․)
Արտահայտություններ խմբագրել
| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | ադամանդ(ը) | ադամանդներ(ը) |
| Սեռ. | ադամանդի | ադամանդների |
| Տր. | ադամանդի(ն) | ադամանդների(ն) |
| Հայց. | ադամանդ(ը) | ադամանդներ(ը) |
| Բաց. | ադամանդից | ադամանդներից |
| Գործ. | ադամանդով | ադամանդներով |
| Ներգ. | ադամանդում | ադամանդներում |
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Գրգեարյան Հ․Ղ․, Հարությունյան Ն․Մ․, Տնտեսական աշխարհագրության տեղեկատու բառարան (խմբ. Ավագյան Գ․Ե․), Երևան, ««Լույս» հրատարակչություն», 1982 — 408 էջ։
- Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։
 |
Վիքիպեդիայում հոդված կա հետևյալ թեմայով՝ Ադամանդ: |