Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ բան•տար•կել 

Ստուգաբանություն խմբագրել

Բայ

  1. բանտը գցել, բանտարկության ենթարկել, ձերբակալել, կալանավորել ◆ Թավարբեկյանին թվաց… թե եկել են բանտարկելու։ (Արազի)
  2. փակել, արգելափակել որևէ տեղում ◆ Թշնամին կարող է գիշերանց գալ և կրճի բերանը փակելով բանտարկել իրանց բերդի կամ նույնիսկ ձորի մեջ։ (Մուրացան)
  3. (փխբ․) մեկին հարկադրաբար սպասել տալ որևէ տեղում

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. ազատազրկվել, բանտել, զնդանել, կալանել, կալանավորել, ձերբակալել, նստցնել (խսկց․), բռնել (ժղ․), բանտ դնել, բանտ գցել (նստել), զդան դնել (նստել), կալանքի ենթարկել (վերցնել), կալանքի տակ առնել (գվռ.), ծակը դնել, ծակը կոխել, ծակը մլել (բանտարկության ենթարկել, ազատությունից զրկել)

Արտահայտություններ խմբագրել

  1. բանտարկել տալ - այնպես անել, որ մեկին բանտարկեն

Աղբյուրներ խմբագրել