Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [pɑtɑhɑkɑnutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ պա•տա•հա•կա•նութ•յուն 

Ստուգաբանություն խմբագրել

Գոյական

  1. պատահական լինելը, պատահական բնույթ
  2. չնախատեսված՝ չսպասված հանգամանք
  3. որևէ կարգի պայմաններից՝ հիմունքից օրինաչափորեն չբխող հանգամանք, այն ինցըկարող է լինել և չլինել ◆ Մարդու ծնունդը պատհականություն է, իսկ մահը՝ օրենք։ ԱԿ
  4. պատճառական կապ՝ պայմանավորվածություն չունեցող հանգամանք՝ երևույթ՝ իրողություն ◆ հասարակ պատահականությունէլ կյանքում երբեմն լավ արդյունք է տալիս։ Սերո Խանզադյան
  5. (փիլ․) օբեկտիվորեն գոյություն ունեցող պատճառական պայմանավորվածության ձև, որ հիմնված չէ ներքին էական անհրաժեշտության վրա
  6. տե՛ս անհրաժեշտություն և պատահականություն

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. դիպվածականություն, հանկարծակիություն, անսպասելիություն, հանկարծադիպություն, պատահար, պատահմունք, դիպված, բերմունք, գալուքս (գվռ․) բախտի խաղ

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Մ․Խ․ Պողոսյան, Ֆրանսերեն-հայերեն ագրոէկոլոգիական և անտառագիտական տերմինների համառոտ բառարան (ՀԳԱ), Երևան, 2005 — 144 էջ։
  • Մ․Մ․ Ռոզենտալի, Փիլիսոփայական բառարան (Հայաստան), Երևան, 1975 — 468 էջ։