Հայերեն դարձվածք

  1. (խսկց․) մի բանի համար ցավ զգալու արտ է ◆ -Աչքս կուրանա, ես ո՞նց տանեմ սրան թրի բերան։ Որ մտածում եմ, սիրտս մղկտում է։ Դերենիկ Դեմիրճյան ◆ Վա՜յ աչքս կուրանար, ի՜նձ գար վերքը։ Դերենիկ Դեմիրճյան ◆ Վա՜յ, աչքերս կուրանա, Հաաստանի քեֆը չունի։ «Պիոն.» ◆ Մեծ մայրի՜կ, նրան կսպանեն, խոտով կլցնեն...կուրանային աչքերս, մեռնեի ե՜ս, ե՜ս։ Դերենիկ Դեմիրճյան

Աղբյուրներ խմբագրել

  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։