աբդուղ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ աբ•դուղ
- Արարատյան, Ուրմիա՝ (մածնա)թան, մածնաջուր ◆ Նրանց մոտ դրած էին ահագին ամանների մեջ զանազան քաղցր շերբեթներ և աբդուղ: (Րաֆֆի)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։