աբեղացու
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑbɛʁɑˈt͡sʰu]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ա•բե•ղա•ցու
Ստուգաբանություն խմբագրել
Կազմություն խմբագրել
աբեղա + ցու
Գոյական
- աբեղա դառնալու պատրաստվող մարդ
- (փխբ․) (արհմրհ․) վախկոտ մարդ, կռվից փախչող մարդ ◆ Քո խոսքը կրկնում են այժմ այս աբեղացուները, որոնք սխալմունքով զինվորական են դարձել։ (Մուրացան)
Հոմանիշներ խմբագրել
Արտահայտություններ խմբագրել
| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | աբեղացու(ն) | աբեղացուներ(ը) |
| Սեռ. | աբեղացուի | աբեղացուների |
| Տր. | աբեղացուի(ն) | աբեղացուների(ն) |
| Հայց. | աբեղացուի(ն) | աբեղացուների(ը) |
| Բաց. | աբեղացուից | աբեղացուներից |
| Գործ. | աբեղացուով | աբեղացուներով |
| Ներգ. | (աբեղացուում) | (աբեղացուներում) |
| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ խմբագրել
Թարգմանություն
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։