աբլախ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ աբ•լախ
աբլախ 1 խմբագրել
- Պարտիզակ՝ կլորադեմ, լայներես, փքված այտեր ունեցող
- Բորչալու՝ խատուտիկ ◆ Ամեն փետ կերի կրակին, աբլախը ման գեր ծմակին։ Ահ
Արտահայտություններ խմբագրել
աբլախ 2 խմբագրել
- Պարտիզակ՝ (բսբ․) լայնատերև, ջրասեր բույս ◆ Աբլախի տերևները երբեմն այնքան մեծ են լինում, որ անձրևի ժամանակ երեխաներն օգտագործում են իբրև հովանոց։ (Հ․Տեր-Հակոբյան)
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։