աբո
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ա•բո
- Մուշ, Վան՝ հայրիկ ◆ Աբո, քո ճոչ կուռք շատ զորավոր կուռք է։ (Գարեգին Սրվանձտյան) ◆ Հորե տղա, հորե աբո։ Ահ
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։