Հայերեն

Ստուգաբանություն

խմբագրել

< ռուս. обойма

Գոյական

  1. (ռազմ․) (խսկց․) փամփշտատուփ՝ հատուկ ձևով պատրաստված տուփ, որի մեջ լցնելով փամփուշտներն ավտոմատորեն մատուցվում են փամփշտանոցը
  2. պահունակ՝ հրացանի կամ ատրճանակի պահեստատուփի մեջ դրվող փամփուշտների շրջանակ, մետաղյա հարմարանք, որի մեջ ամրացնում են որոշ քանակով փամփուշտներ՝ պահեստատուփի մեջ դնելու, ինչպես և փամփշտակալի գրպաններում տեղավորելու համար


Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Աշոտ Հայրապետյան, Օտար բառերի բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «հեղինակային հրատարակություն», 2011 — 643 էջ։