աբրեշում
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑbɾɛˈʃum]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ աբ•րե•շում
Գոյական
- (ժղ․) Բալու՝ մետաքս ◆ Կտավ գորձողը աբրեշում գորձողին չի հավնի։ (Գրիգոր Տեր-Ալեքսանդրյան)
Հոմանիշներ խմբագրել
- (ժղ․) մետաքս, մետաքսակտոր, կերպաս, աբրիշում , ղարան(ա)վուզ, ղարնաուզ (գվռ․)
Արտահայտություններ խմբագրել
- (հնց․) աբրեշում բանալ - մետաքսի թելը կարժառից տարբեր վիլակների վրա փաթաթել
- աբրեշում դառնալ -
- Թբիլիսի՝ շատ նուրբ, մետաքսանման դառնալ ◆ Դաստամազդ դառավ սիմ ու աբրեշում։ (Սայաթ-Նովա)
- բարկությունը իջնել, մեղմանալ, փափկել ◆ Դրանից հետո ծերուկը փափկեց, դարձավ աբրեշում։
- աբրեշումի ճիճու (աբրշիմի ճիճու)- Շերամի որդ, շերամ ◆ Մերը ղրկեց հիքին, որ գնա թթենու տերև բերի աբրշիմի ճիճվի համար։ (Պերճ Պռոշյան)
| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | աբրեշում(ը) | աբրեշումներ(ը) |
| Սեռ. | աբրեշումի | աբրեշումների |
| Տր. | աբրեշումի(ն) | աբրեշումների(ն) |
| Հայց. | աբրեշում(ը) | աբրեշումներ(ը) |
| Բաց. | աբրեշումից | աբրեշումներից |
| Գործ. | աբրեշումով | աբրեշումներով |
| Ներգ. | աբրեշումում | աբրեշումներում |
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Ածական
- (փխբ․) հեզ՝ խոնարհ բնավորությամբ անձ
- (փխբ․) նուրբ, քնքուշ ◆ Ձենը (ը)բրուշում ա։ (Ձեռագիր)
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։