ագիտկա
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑɡitˈkɑ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ա•գիտ•կա
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- փոքրիկ ագիտացիոն գրվածք (պատմվածք, պիես և այլն)
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրել| Հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | ագիտկա(ն) | ագիտկաներ(ը) |
| Սեռ. | ագիտկայի | ագիտկաների |
| Տր. | ագիտկայի(ն) | ագիտկաների(ն) |
| Հայց. | ագիտկա(ն) | ագիտկաներ(ը) |
| Բաց. | ագիտկայից | ագիտկաներից |
| Գործ. | ագիտկայով | ագիտկաներով |
| Ներգ. | ագիտկայում | ագիտկաներում |
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։