ագուռ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑˈɡur]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ ագուռ
վանկեր՝ ա•գուռ
ագուռ1
խմբագրելՍտուգաբանություն
խմբագրելՓոխառություն՝ պարսկերեն āgür < ակկադերեն agurru (ուշ է ավանդված և դժվար թե անմիջական լինի ակկադերենից, թեև ռ-ի համար ավելի հավանական է ակկադերենի կրկնակի rr-ով ձևը։
Գոյական
խմբագրել- Թբիլիսի, Նոր Բայազետ, Սասուն՝ թրծած կավից պատրաստված արհեստական քար, աղյուս ◆ Գիդենաս, քուրախանումը ագուռ ըլին էրում։ (Գարեգին Սևունց)
- խաղաթղթի աղյուսաձև կարմիր նիշը
- (նորբ․) բուռ, ձեռքի ափ
Հոմանիշներ
խմբագրել- աղյուս, ալիզ
Արտահայտություններ
խմբագրել- ագուռի մեկանոց
- խաղը սկսել ագուռից
- ագուռը դուս ննգնիլ - բախտը բացվել
Ի արտաքին հոլովում | ||
Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
Ուղղ. | ագուռ(ը) | ագուռներ(ը) |
Սեռ. | ագուռի | ագուռների |
Տր. | ագուռի(ն) | ագուռների(ն) |
Հայց. | ագուռ(ը) | ագուռներ(ը) |
Բաց. | ագուռից | ագուռներից |
Գործ. | ագուռով | ագուռներով |
Ներգ. | ագուռում | ագուռներում |
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
ագուռ2
խմբագրելՍտուգաբանություն
խմբագրելԾագումն անհայտ է։
Գոյական
խմբագրել- Նոր Նախիջևան, Խոտուրջուր՝ բուռ, ձեռքի ափ ◆ Եղունգներով, ագուռներով խիճ կհանեն արտի հողեն։ (Ավետիք Իսահակյան) ◆ Բոլորը դարձած Բակուրին կը նայեին, որ կը լմեր դեռ նուռը մեջն ագուռին: (Դանիել Վարուժան) ◆ Ագուռ մը չամիչ տու ինձի։ Ահ ◆ Աղջիկը հանեց ձեռքի թաթպանները և երեք անգամ լիքը ագուռով հող ցանեց մորը վրա։ Ռափայել Պատկանյան
Հոմանիշներ
խմբագրել- բուռ, ափ
Արտահայտություններ
խմբագրել- Խոտուրջուր՝ մեծն ագուռ - երկու ձեռքի ափը միասին
Ի արտաքին հոլովում | ||
Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
Ուղղ. | ագուռ(ը) | ագուռներ(ը) |
Սեռ. | ագուռի | ագուռների |
Տր. | ագուռի(ն) | ագուռների(ն) |
Հայց. | ագուռ(ը) | ագուռներ(ը) |
Բաց. | ագուռից | ագուռներից |
Գործ. | ագուռով | ագուռներով |
Ներգ. | ագուռում | ագուռներում |
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։