ադամանդե
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑdɑmɑnˈdɛ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ա•դա•ման•դե
Ստուգաբանություն խմբագրել
Ածական
- ադամանդից պատրաստված ◆ Ադամանդե զարդ։
- (փխբ․) ադամանդի հատկություն ունեցող (կարծր, թանկագին և այլն)
- (փխբ․) ադամանդի պես շողշողուն ◆ Ալագյազը՝ աստղերի մեջ՝ Ադամանդե թագը գլխին։ (Ավետիք Իսահակյան)
- (փխբ․) ադամանդներով զարդարված ◆ Նայում էր ադամանդե խույրով մի չքնաղ կին։ (Ակսել Բակունց)
Հոմանիշներ խմբագրել
- ադամանդյա, ադամանդեղեն, շողակնե, շողակնյա, ադամանդահեռ, ադամանդահուռ, ադամանդակապ, ադամանդակուռ, ադամանդավոր, ականակապ, ականահեռ, ականահուռ, ակնակուռ, ակնահեռ, ակնավոր, ալմաստե, ալմաստյա, քարավոր (խսկց․)
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։