Հայերեն

Ստուգաբանություն

խմբագրել

իտ. adiaphone

Բացատրություն

  1. (երաժշտ․) XIX դարի վերջում ստեղծված, լարելու կարիքը չզգացող պիանինո, որի մեջ լարերի փոխարեն ամրացված էին տարբեր բարձրություններ ունեցող ձայնոցներ (կամերտոններ)


Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Կ․Ե․ Մելիք-Վրթանեսյան, Մ․ Ա․ Տոնյան, Երաժշտական բացատրական բառարան, Երևան, «Խորհրդային գրող», 1989 — 270 էջ։