Հայերեն

վանկեր՝ ադ•յու•տանտ 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

< адьютант < գերմ. Adjutant < լատ. adjutans (adjutantis) գտնվող, օգնական

Գոյական

  1. համհարզ՝ ռազմական ցածր աստիճանի սպա, որն օգնում է հրամանատարին՝ ծառայողական հանձնարարություններ կատարելով, կամ ծառայում է շտաբում

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Աշոտ Հայրապետյան, Օտար բառերի բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «հեղինակային հրատարակություն», 2011 — 643 էջ։