աերոմեխանիկա
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑɛɾɔmɛχɑniˈkɑ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ա•ե•րո•մե•խա•նի•կա
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- գիտություն, որ ուսումնասիրում է գազանման մարմինների հավասարակշռությունն ու շարժումը զանազան միջավայրերում և այդ միջավայրերի ազդեցությունն իրենց մեջ գտնվող պինդ մարմինների վրա
Հոմանիշներ խմբագրել
Արտահայտություններ խմբագրել
| Հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | աերոմեխանիկա(ն) | աերոմեխանիկաներ(ը) |
| Սեռ. | աերոմեխանիկայի | աերոմեխանիկաների |
| Տր. | աերոմեխանիկայի(ն) | աերոմեխանիկաների(ն) |
| Հայց. | աերոմեխանիկա(ն) | աերոմեխանիկաներ(ը) |
| Բաց. | աերոմեխանիկայից | աերոմեխանիկաներից |
| Գործ. | աերոմեխանիկայով | աերոմեխանիկաներով |
| Ներգ. | աերոմեխանիկայում | աերոմեխանիկաներում |
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։