ազաբապաչ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑzɑbɑˈpɑt͡ʃʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ա•զա•բա•պաչ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- (ազգգր․) հնում՝ սովորություն, որի համաձայն հարսնառ գնացած երիտասարդները բռնի կերպով համբուրում էին աղջիկներին
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրելԻ արտաքին հոլովում | ||
Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
Ուղղ. | ազաբապաչ(ը) | ազաբապաչեր(ը) |
Սեռ. | ազաբապաչի | ազաբապաչերի |
Տր. | ազաբապաչի(ն) | ազաբապաչերի(ն) |
Հայց. | ազաբապաչ(ը) | ազաբապաչեր(ը) |
Բաց. | ազաբապաչից | ազաբապաչերից |
Գործ. | ազաբապաչով | ազաբապաչերով |
Ներգ. | ազաբապաչում | ազաբապաչերում |
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։