Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ա•զան

Ստուգաբանություն

Արարատյան, Ուրմիա, Ղարաբաղ, Վան, Կարին՝ (կրոն․) մոլլայի՝ աղոթքի հրավիրող կանչը ◆ Եվ իրիկվա կերկերուն թախծոտ ազանների տակ Իր կրակները վառեց ամեն հյուղ ու տուն։ Սարմեն ◆ Մինարեն էր նի ըլնում, որ ազան տա ու իրան հավատացյալ ժողովուրդը գա։ (Խաչատուր Աբովյան) ◆ Ազանի ծանր ու ձգական ձայնն ընդհատեց մեր խոսակցությունը։ (Րաֆֆի)
(փխբ․) շատ ձանձրացնելու չափ երկար խոսք

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։