Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ա•զա•պա•ն(ը)ս•տում 

  1. Վան՝ հարսանիքին սկսելու նախորդ երեկոյին ամուրի երիտասարդների՝ մի տեղ խնջույքի հավաքվել ◆ Երեկոյան ազապնստում է, այսինքն՝ հավաքվում են ազապ երիտասարդները քեփ անելու, ընտրում են մի ազապբաշի, որը լինում է իշ ան, հրամայող և կարգադրիչ։ (Վահրամ Փափազյան)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։