ազապապաչ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑzɑpɑˈpɑt͡ʃʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ա•զա•պա•պաչ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- Արարատյան, Նոր Բայազետ՝ հարսանեկան հին սովորություն, ըստ որի հարսնառ գնացող որևէ երիտասարդ գաղտնի կամ բռնի համբուրում է խնամի որևէ աղջկա ◆ Ազապապաչի ժամանակ աղջիկները փախչում, ծակերն էին մտնում։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
- տե՛ս խնամապաչ
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրել| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | ազապապաչ(ը) | ազապապաչեր(ը) |
| Սեռ. | ազապապաչի | ազապապաչերի |
| Տր. | ազապապաչի(ն) | ազապապաչերի(ն) |
| Հայց. | ազապապաչ(ը) | ազապապաչեր(ը) |
| Բաց. | ազապապաչից | ազապապաչերից |
| Գործ. | ազապապաչով | ազապապաչերով |
| Ներգ. | ազապապաչում | ազապապաչերում |
| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։