Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ա•զապ•չա•րի 

  1. Մուշ՝ փեսայի թիկնապահ երիտասարդ, մակար ◆ Ազապչարիները… թոնրատանը հավաքված՝ իրենց հրամանատար կամ, ինչպես ընդունված է ասել, ազապբաշի էին կարգում։ Զարզանդ Դարյան
  2. տե՛ս ազապբաշի

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։