Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ա•զա•տել 

Բայ

  1. որևէ երկրի կամ ժողովրդի քաղաքական ազատություն տալ ◆ Մնում ենք, որ գաք, ազատեք, Որ բերեք Կարմիր հատուցումը։ Եղիշե Չարենց
  2. արձակել (բանտից, գերությունից և այլն) ◆ Եկան վերջապես ինձ ազատելու, Չէի հասկանում՝ ուր եմ գնալու, Ոչ էլ հարցրի՝ ու՞ր են ազատում. Մին էր ինձ համար, ազատ, թե բանտում։ Հովհաննես Թումանյան
  3. ազատագրել
  4. որևէ պարտականությունից՝ պաշտոնից և այլնից արձակել՝ հանել
  5. պարտավորությունը զիջել՝ վերացնել ◆ Հարկերից ազատել:
  6. վտանգից՝ փորձանքից և այլնից պրծածնել, փրկել ◆ Կարողացել է գելի բերանից անփորձանք ազատել ոչխարը։ Հովհաննես Թումանյան
  7. վատ հակումներից՝ արարքներից և այլնից զերծել՝ ետ պահել՝ հրաժարեցնել
  8. զբաղված լինելը դադարեցնել
  9. որևէ բանից (վշտից, ցավից և այլն) զերծել
  10. (խսկց․) ծննդկանին օգնել երեխան բերելու, երեխան ընդունել ◆ Հոքիրդ ծննդկանին ազատեց։ (Գևորգ Ջալաշյան)
  11. որևէ սեղմող՝ արգելող՝ կաշկանդող բանի միջից հանել ◆ Երկար մաքառում էր, մինչև կարողացավ ոտներն ազատել ասպանդակներից։ (Րաֆֆի)
Հոմանիշներ
խմբագրել
  1. ազատագրել, փրկել, ազտաություն տալ
  2. արձակել, հանել, հեռացնել, վտարել, դուրս անել
  3. արձակել, ազատ արձակել
  4. փրկել, պրծացնել (խսկց․), դժվար տեղից դուրս բերել (հանել)
  5. զերծել
  6. երեխան ընդունել
Արտահայտություններ
խմբագրել
  1. գլուխն ազատել
    1. իրեն ազատել, մի կերպ ազատվել
    2. կյանքը փրկել
  2. օձիքն ազատել
    1. մի կերպ ազատվել ձանձրացնող՝ զզվեցնող անձից
    2. պատժից՝ պահանջից խուսափել
Խոնարհում
խմբագրել

Թարգմանություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել