ազգաբան
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑzɡɑˈbɑn]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ազ•գա•բան
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- ազգաբանության մասնագետ
Հոմանիշներ
խմբագրել- ազգագետ, ազգախոս
- ծագումնաբան, ցեղաբան, ցեղագետ, ցեղախոս, ծննդաբան, սերնդաբան, տոհմաբան,
Արտահայտություններ
խմբագրել| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | ազգաբան(ը) | ազգաբաններ(ը) |
| Սեռ. | ազգաբանի | ազգաբանների |
| Տր. | ազգաբանին | ազգաբաններին |
| Հայց. | ազգաբանի(ն) | ազգաբանների(ն) |
| Բաց. | ազգաբանից | ազգաբաններից |
| Գործ. | ազգաբանով | ազգաբաններով |
| Ներգ. | (ազգաբանում) | (ազգաբաններում) |
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։