ազգականուհի
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑzɡɑkɑnuˈhi]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ազ•գա•կա•նու•հի
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- կին ազգական ◆ Նա չի կարող ժամերով նստել այս ու այն անկիրթ ազգականուհու հետ։ (Շիրվանզադե)
Հոմանիշներ խմբագրել
Արտահայտություններ խմբագրել
| Հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | ազգականուհի(ն) | ազգականուհիներ(ը) |
| Սեռ. | ազգականուհու | ազգականուհիների |
| Տր. | ազգականուհու(ն) | ազգականուհիների(ն) |
| Հայց. | ազգականուհու(ն) | ազգականուհիների(ն) |
| Բաց. | ազգականուհուց | ազգականուհիներից |
| Գործ. | ազգականուհով | ազգականուհիներով |
| Ներգ. | (ազգականուհում) | (ազգականուհիներում) |
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։